Özellikle ikinci hamileliğim sonrası 5-6 kilo fazlalığım olmuştu. İlk kez o zaman sıkı bir diyet yapma gereği hissettim. Benim kilo konusunda ölçüm şu : 18 yaşında giydiğim kıyafetin içine girebilmek. Allaha şükür o dönemde yaptığım diyetle 9 kilo verdim. Şu an ideal kilomun altındayım, 48 kilo :)) ve bu durum çok hoşuma gidiyor. Aslında kilo almaya müsait bir yapım var. Ama beslenmeme çok dikkat ediyorum ve bunu yaşam biçimi haline dönüştürmeye çalışıyorum. Bu konuda tecrübe yaşamış biri olarak şunu söyleyebilirim ki kilolardan kurtulmanın en önemli birinci şartı kararlı olmak. İkincisi bir süre aç kalmayı göze alabilmek. Üçüncüsü de yaşam biçimini değiştirebilmek. Bunun dışında yapılan katı diyetler, içilen diyet sıvıları ya da kullanılan diğer yöntemler geçici . Açlığı seviyorum, çünkü sonrasında yediğim herşey güzel geliyor bana. Diyet kurabiyeler de güzel geliyor, sade peynir domates de açlığımı bastırmaya yetiyor.Dünyanın bir kısmı fazla tokluk içinde ve bu bunun getirdiği sorunlarla yaşarken, büyük bir kısmı da açlıkla ve tokluğun ne olduğunu hiç bilmeden yaşamakta. Biz toklar, nimetlerin içinde yüzerken açlığın , tokluğun hesabını değil ,sadece damak tadını, nefsimizi düşünüyoruz . Böyle olunca sağlıkta elden gidiyor , kilolarda geliyor. Zararlı olan ama bizim sevdiğimiz çok tuzlu, çok yağlı, çok şekerli yiyecekleri yavaş yavaş değiştirmeli. Biraz aç kalmak, yarı tok dolaşmak, sonrasında yiyeceğimiz her türlü besini lezzetli kılar. Kiloya sebep olan düşman yiyeceklerden , dost yiyeceklere dönüşümüzü kolaylaştırır. Midenin hacmini tıka basa yiyerek genişletiyoruz. Aç kala kala ve sadece açlığı bastıracak kadar yiyerek mide küçülür. Küçülen mideyi doyurmak kolay. Tabii bu noktada nefsimizi nasıl doyuracağız, esas problem de bu zaten...
0 Responses to "Başımızın Derdi Kilolar"
Yorum Gönder