EN KOTU GUNUMUZ BOYLE OLSUN INSAALLAH
Author: LUGAS // Category:
Sevgili Dostlar,
Bugun ne bir tarif verecek, ne de yazacak halim yok. Henuz hastaligi atlatamadim. Bunun yaninda bugun kendimi oldukca kahrettigim icinde inanilmaz bitkinim. Sabah oglusumu servise bindirdim ilk kez, o kadar anlatmis olmama ragmen bitanecik oglusum saskinlik yasadi, dudaklarini bukup, olece arkamdan baka kaldi. Onun o bakisi, sanirim omrum boyunca aklimdan silinemeyecek. Kendimi ne kadar kotu hissettigimi tarif edemem. Inanilmaz bir yagmur vardi, direk okula gectim bende. Hicriklara bogularak yurudum yolda, derse giremedim. Okula gittigimde yuzumde bir suru kirmizi leke cikmisti, inanin gozumun beyaz kismi ole kirmiziydiki, aynada gordugumde ben bile inanamadim. Tam 2 saat dur durak bilmeden, hickira hickira agladim. Uzaktan oglusumun krese girisini izledim, icim daglandi, yine agladim. Anliyacaginiz kendimi kahrettim bugun. Kimi arkadaslar guldu halime, kimisi anlamadi beni (esimde dahil) ama Allah biliyorya, benim icin cok yandi. Servise bindiginde aglamis, zaten aglmakliydi, kreste kusmus, hicbirsey yememis. Sonra alismis, oynamaya baslamis. Donuste servise kadar bekleyemedim, kendim aldim oglumu. Beni gorunce oyle bir 'anneeeeeeeeee' diye bagirdiki. Inanin yarin gonderememekten cok korkuyorum. Sanirim oglumun degil, benim bu donemi atlatmam cok cok zor olacak. Simdiye kadar bana hep destek oldunuz, dua ettiniz, Allah sizlerden razi olsun. Ne olur bu kezde yanimda olun, Allah'im banada, oglumada sakinlik, ferahlik versin. Tamda vize donemi ve ben kendimi ne derse ne sinava veremiyorum. Geceleri uyku uyuyamiyorum. Oglum kucuk degil biliyorum ama inanin 20 yasinada gelse, ben kendimi biliyorum, yine boyle olurum ben. Allah'im bizleri evlatlarimizla imtihan etmesin. En kotu ayriliklarimiz boyle olsun. Onlar hep saglikli ve mutlu olsunlar. Tek dilegim, annelerin tek istegi bu. Sanirim bu kres isi en cok benim icin zor oldu. Karakter olarak oldukca duygusal ve evime bagli oldugumdan olacak. Hala annemi arar, aglarim 'keske buyumeseydim anne, senden ayrilmasaydim' diye. Neyse kafanizi cok sisirmiyim, icimi dokmek istedim, bugun cok doluyum cunku. Dilerim evlatlarimiz, saglikli, mutlu, hayirli, uzun bir yasam surerler ve bizlerde tum guzelliklerine sahitlik ederiz. Saglicakla...
Bugun ne bir tarif verecek, ne de yazacak halim yok. Henuz hastaligi atlatamadim. Bunun yaninda bugun kendimi oldukca kahrettigim icinde inanilmaz bitkinim. Sabah oglusumu servise bindirdim ilk kez, o kadar anlatmis olmama ragmen bitanecik oglusum saskinlik yasadi, dudaklarini bukup, olece arkamdan baka kaldi. Onun o bakisi, sanirim omrum boyunca aklimdan silinemeyecek. Kendimi ne kadar kotu hissettigimi tarif edemem. Inanilmaz bir yagmur vardi, direk okula gectim bende. Hicriklara bogularak yurudum yolda, derse giremedim. Okula gittigimde yuzumde bir suru kirmizi leke cikmisti, inanin gozumun beyaz kismi ole kirmiziydiki, aynada gordugumde ben bile inanamadim. Tam 2 saat dur durak bilmeden, hickira hickira agladim. Uzaktan oglusumun krese girisini izledim, icim daglandi, yine agladim. Anliyacaginiz kendimi kahrettim bugun. Kimi arkadaslar guldu halime, kimisi anlamadi beni (esimde dahil) ama Allah biliyorya, benim icin cok yandi. Servise bindiginde aglamis, zaten aglmakliydi, kreste kusmus, hicbirsey yememis. Sonra alismis, oynamaya baslamis. Donuste servise kadar bekleyemedim, kendim aldim oglumu. Beni gorunce oyle bir 'anneeeeeeeeee' diye bagirdiki. Inanin yarin gonderememekten cok korkuyorum. Sanirim oglumun degil, benim bu donemi atlatmam cok cok zor olacak. Simdiye kadar bana hep destek oldunuz, dua ettiniz, Allah sizlerden razi olsun. Ne olur bu kezde yanimda olun, Allah'im banada, oglumada sakinlik, ferahlik versin. Tamda vize donemi ve ben kendimi ne derse ne sinava veremiyorum. Geceleri uyku uyuyamiyorum. Oglum kucuk degil biliyorum ama inanin 20 yasinada gelse, ben kendimi biliyorum, yine boyle olurum ben. Allah'im bizleri evlatlarimizla imtihan etmesin. En kotu ayriliklarimiz boyle olsun. Onlar hep saglikli ve mutlu olsunlar. Tek dilegim, annelerin tek istegi bu. Sanirim bu kres isi en cok benim icin zor oldu. Karakter olarak oldukca duygusal ve evime bagli oldugumdan olacak. Hala annemi arar, aglarim 'keske buyumeseydim anne, senden ayrilmasaydim' diye. Neyse kafanizi cok sisirmiyim, icimi dokmek istedim, bugun cok doluyum cunku. Dilerim evlatlarimiz, saglikli, mutlu, hayirli, uzun bir yasam surerler ve bizlerde tum guzelliklerine sahitlik ederiz. Saglicakla...
0 Responses to "EN KOTU GUNUMUZ BOYLE OLSUN INSAALLAH"
Yorum Gönder