Bir varmış bir yokmuş, Allah'ın kulu çokmuş. Uzak diyarların birinde gökyüzüne değen bir zeytinğacı varmış. Dallarında iri iri zeytinler salınıyormuş. Bu zeytin tanelerinden biri öyle neşeliymiş ki hiç yerinde duramazmış. Biran önce dalından kopup gitmek istermiş. Derken birgün insanlar gelmiş, zeytinağacını silkelemiş . Zeytinler teker teker yere düşmüş. Bizim neşeli zeytin de düşenler arasındaymış. Çok mutluymuş yeni yerler göreceği için. İnsanlar yerdeki zeytinleri toplayıp küfelere dolduruyorlarmış. Bizim neşeli zeytini bir çocuk kapmış, bilye gibi oynamış, sonra unutup gitmiş. Oradan geçen tarla faresi "ohoooh iri bir zeytin tanesi, kışın yerim" demiş almış götürmüş neşeli zeytini , taşların arasında toprak kilerine saklamış. Aradan kaç zaman geçmiş bilinmez. Bizim zeytin öyle sıkılmış öyle sıkılmış ki, dayanamamış artık. "Güneşi görmek istiyorum" diyerek çatlamış , çıkmış toprağın üstüne. Sabırsızca dal budak salmış , öyle mutluymuş ki artık bir " delice " olmuş. Sıkıca tutmuş kökleriyle toprağı, gökyüzüne uzatmış dallarını...Gökten üç zeytin tanesi düşmüş , biri yazana , biri okuyana , biride çokça zeytin yiyene...
0 Responses to "Gökten Üç Zeytin Tanesi Düşmüş..."
Yorum Gönder