Tarif Al

(BU PASTALAR MAKET DEĞİLDİR)

Özel teşekkür; uzakları yakınlaştıran, Türk mutfağımın salçasından, yufkasına, peynirinden zeytinine kadar tüm lezzetleri bize getiren, Türk bakkalımızın, Arap marketimizin iyi kalpli güzel kızı Melek'e (Malak) sonsuz teşekkürler...Abisinin düğünü için tüm organizasyonu üstlendi, herşey öyle güzel öyle zevkle dekore edilmiştiki, bana da bu tatlı kısmı hazırlamak düştü.. Yine yeniden teşekkürler..Benim de hayallerimi gerçekleştirdiği için...

Eşim arada bir dalıp giden bakışlarım, düşünceli halim karşısında sırtımı sıvazlayıp "o ÖSS ye girecek" diyip beni güldürüyordu. Çünkü günlerce belki aylarca ders çalışırmış gibi düğün pastalarım için çalıştım. Planlar, hesaplar yaptım...Önceden tarif, kek kalıpları, düğün pasta ekipman ve aksesuarı arayışlarına giriştim. Hayatım boyunca bu 3 düğün pastasına hazırlandığım kadar hiç bir sınava hazırlanmamıştım ben. Ve sonunda büyük gün yaklaştıkça heyecanım da kat be kat artıyordu. Kendimi daha önce hiç kek pişirmemiş, krema yapmamış, şeker hamuru görmemiş gibi hissetmeye başlamıştım. Tıpkı sınava girecek bir öğrenci gibiydim...

Geçen hafta bugünse hayatımın en zorlu pastasını hazırladım..Bundan önce aynı güne sığdırdığım 2 düğün pastasından sonra nedense 5 katlı bir pasta artık gözüme kolay görünüyordu..Fakat işler hiçte beklediğim gibi gelişmedi. Şimdi başıma gelenleri yazarsam bu güzel pastaya gölge düşürmüş sayarım kendimi, o yüzden ayrıntıya girmeyeceğim, ilerde pastacı arkadaşlarla buluştuğumda anlatacağım bir büyük hikayem olsun istiyorum.

Sonuçta ortaya güzel bir pasta çıktı. Bu pastanın arkasında gizli iki de kahramanım var. Hayatımı kurtaran çikolata öğretmenin Ellen ve hiç bir zaman desteğini esirgemeyen sevgili eşim...Onlar olmasa düğün pastalarımı tek başıma hazırlayamazdım..Ellen bana neredeyse 3 düğün pastam içinde gerekli kek tepsilerini temin etti, akıl hocam oldu. Eşim içinse söyleyecek söz bulamıyorum...Pazar günü evden çıkıncaya kadar yardım etti bana..Cumartesi gününün yorgunluğu vardı üzerimde, tam 35 saat durmaksısız ayakta mutfakta çalışmıştım. 1,5 saatlik hayali uykuyla üzerimden atamadığım uykusuzlukla tekrar tekrar çalışmaya koyuldum. Sabahın erken saatlerinde ellerimin ayaklarımın nasıl titrediğini çok iyi hatırlıyorum...Hani derler ya "dizlerimin bağı çözüldü.."varmış öyle bağlar ve çözülüyormuş gerçekten. Kendime sürekli "bitecek biraz daha dayan herşey güzel olacak, bloguna resimleri ekleyip yorumlar alınca göreceksin nasılda mutlu olacaksın" şeklinde motive bile etmeye başlamıştım..:)

Sonunda evden çıkıp düğün yerine varınca benim de keyfim yerine geldi...(bu arada düğün yeri Hilton Milton değil:) Artık kabus bitmişti..Sağ sağlım pastaları düğün yerine getirmiştik, tek tek kutulardan çıkardık artık onları bir araya getirip dekore etme zamanıydı. İşin en eğlenceli kısmı. Keşke buraya kadar pastaları başkası yapsaydı da ben sadece biraraya getirip süsleseydim..:)

Uzun lafın kısası büyük pasta demek büyük tecrübe demekmiş. Şimdi daha güclüyüm ama halen acemi ruhum var.

Bana bu yolda güvenen onca acemiliğime, tecrübesizliğime, hiç düğün pastası yapmayışıma rağmen pastalarını teslim eden herkese sonsuz sevgilerimi gönderiyorum. Tüm gelinlere damatlara sağlıklı mutlu uzun ömürler...Hayatları umarım düğün pastalarından daha güzel ve daha lezzetli olur..:)

Herkese sonsuz sevgiler ve tatlı rüyalar.....